Ik heb de tijd genomen om weer even de toerist uit te hangen. Deze keer in Verona. Foto's daarvan hebben jullie al gezien denk ik. De dagen voor Verona heb ik aardig wat kilometers kunnen maken. Het bleef gelukkig op wat spetters na droog. En, wat wel jammer is eigenlijk, ik heb de hoge bergen achter mij gelaten. Toch onverwacht snel waren ze er niet meer zo net voor Verona. De dag voor ik de stad ben ingegaan heb ik nog in de buurt overnacht. Het laatste stuk was niet bepaald het mooiste om te lopen. Door industrieterrein met vooral marmer en graniet verwerkende fabrieken. Hoort er ook bij.

Omdat ik al zo dicht bij Verona de laatste overnachting had was ik zoals gepland al heel vroeg bij mijn hotel en gelukkig kon ik mijn kamer direct gebruiken. Lekker de stad verkennen, wat Marijke en ik als eens eerder hadden gedaan overigens. Maar eerst een kapper opgezocht. Werd wel tijd vond ik. Hoe ik het geknipt wilde hebben vroeg hij. Vooral kort zei ik. Nou dat is gelukt mag ik wel zeggen. Zo kort heb ik het in jaren niet gehad. Lekker koel en scheelt in gewicht. Voor de rest een relaxte dag met een hapje en een drankje. Dat is even anders dan in Duitsland en Oostenrijk trouwens. Hier is het veel goedkoper om een lekker wijntje te drinken dan een biertje. Maar dat went snel. Wat ook anders is is het ontbijt hier. Italianen kennen dat niet echt. Ze bieden het wel aan maar dan krijg je allemaal zoetigheid. Zoete broodjes met vulling, veel kuipjes met jam en cake of koek. Als je al een broodje krijgt dan zijn die keihard. Met veel koffie kan je dat nog wegspoelen. Wat ik gewend was om 's morgens een broodje voor onderweg mee te nemen is er dus niet meer bij. En omdat het ontbijt ook minder is krijg ik, als diabetes patiënt, problemen met mijn suikergehalte. Zo aan het eind van de morgen ga ik meer en meer slingerend lopen. Suiker te laag en de vet reserve die ik had is allang helemaal weg dus aanvulling is er niet meer. Dan onderweg maar op zoek naar eten en/of drinken. Ik ben, zeer tegen mijn gewoonte maar weer aan de cola gegaan. Geeft extra suiker en zuivert tegelijk de maag. Dat moet gaan lukken.

Vandaag ben ik Verona weer uit gelopen. Opnieuw door industrieterrein. Maar na een kleine 2 uur kwam ik weer bij de rivier de Adige. We blijven elkaar tegen komen. Ik moet nu gaan wandelen over de Po vlakte. Ik denk het minst aantrekkelijke deel van mijn tocht. Ik ga lopen over de dijken van de Adige, Po en Reno. De zg Via sugli Argini. De eerste dag viel niet tegen. Niet al te warm en nog geen last van vliegen. Je hebt hier de Povliegen. Wij kennen in Nederland als variant de urinoirvlieg. Die kom je alleen tegen in urinoirs voor mannen. Dit helpt ze goed te richten zodat ze niet teveel buiten de pot plassen. Of het echt helpt heb ik nooit gehoord. Ik hoop de volgende dagen ook zo door te komen en op naar Bologna zullen we maar zeggen.

Iedereen het allerbeste vanuit een vlakke en eindeloze Po vlakte